نمی‌دانم تا به کنون قیمت های پایین میوه ها نظرتان را جلب کرده یا خیر! و اینکه چرا نرخ تورم محصولات این استان نسبت به دیگر استان ها بسیار کمتر بوده! و چرا افزایش قیمت این محصول با نرخ تورم دیگر کالاها همگام نیست! در ابتدا به دو علت مهم که باعث پرداختن به این موضوع شده اشاره می‌کنم: 1-اگر بتوانیم این موضوع را به شیوه‌ای صحیح تحلیل کنیم، می‌تواند الگوهای تحلیلی مناسبی را برای دست‌اندرکاران در جهت برخود علمی با موضوع تورم و جلوگیری از عواقب هولناک این مسئله ایجاد نماید. 2-هنگامی که تورم در سطح عمومی(تمامی کالاها) ایجاد شده، پایین بودن یک کالای تولید شده داخلی نه تنها مفید نیست بلکه ظلم است به کشاورزان. گمان تان صحیح است، میوه ارزان خوشحالی ندارد، زیرا با توجه به تورم نزدیک به 100الی80% در کالاهای کلاهای عمومی منجر می‌شود تا فعالیت های زراعی و باغی توجیه اقتصادی خود را از دست بدهد؛ چگونه کشاورز می‌تواند از دیگر کلاهای که دارای تورم بالای بوده اند از قبیل تراکتور و سایر ادوات کشاورزی را بالای 150میلیون با قطعاتی گران قیمت جهت تولید خود تهیه نماید و یا سایر مواد همچون کود، سموم، سوخت و... را با نرخ روز تهیه و به تولید و عرضه کالای ادامه دهد که دارای قیمتی ثابت و حتی کاهش یافته است. نه تنها از ارزان بودن محصولات کشاورزی نباید خوشحال باشیم بلکه باید بدانیم سیاست مریض و اشتباهی که صنعت های دیگر جامعه همانند صنعت نساجی، سوزن دوزی و فرش خانگی را زمین گیر کرد، در حال نابودی کشاورزی است؛ که نتیجه‌ای بسیار مثبت برای کشورهای به اصطلاح دوست، سودجو خواهد داشت! طبق آماری که از دوست کشاورزم اخذ نمودم: امسال سطح زیر کشت میوه هندوانه در قلب استان نسبت به سال گذشته 40درصد کاهش یافته و این کاهش سبب افزایش قیمت 100الی200تومانی شده، و در اوج خود به 400 الی 600 با توجه به مرغوبیت رسیده؛ این بدین معناست که با ضرر عده‌ای کشاورز فقیر در سال گذشته، امسال این کالا رو به تورم رفته است، اما دقت کنید با ضرر کشاورزانی که در فقر اند، علت این فزونی فقر جدا از سرکوب قیمت ها از سوی دولت، ممنوعیت صادرات مابین روستاهای مرزی نیز بوده! و البته این رکود با تداوم چند سالِ، بیشتر از تمامی نقاط کشور آید کشاورزان این استان شده، و پرتقال خونی که با کنترل، اجبار و انبار برای چند روز ویژه عید با قیمت 4000تومان بفروش می‌رسید به سادگی به قیمت 8300صعود کرد. اگر تصمیمات صحیح اقصادی در جهت مهار تورم، کاهش فقر، و کاهش نرخ بیکاری صورت نگیرد و همچنین دیگر جوامع و کشورها به روابط تعریف شده وادار نشوند، محصولات بومی استان، همانند ادویه جات و ... به وسیله کشورهای سودجو ثبت وضبط و در نهایت وارد بازار خودمان می‌شوند، در این مقطع زمانی نه تنها صنعتی نخواهندشد بلکه بر طبق تجربه تولید اندک شان نیز متوقف می‌شود. در ایجاد ارتباطات بین المللی همواره سوءاستفاده های اقتصادی بسیار خطرناک تر از سوءاستفاده های سیاسی است زیرا در طول تاریخ وابستگی های سیاسی به دلیل شرایط اقتصادی بوده اند. اگر کارشناسان اقتصادی استان و کشور بی توجه به این مسائل باشند، بیش از پیش شاهد تضعیف، وابستگی، فقر و دیگر مشکلات خواهیم بود که با دیگر دستاوردهای سیاسی قابل توجیه و تفسیر نخواهد بود.

تاریخ: دو شنبه 11 فروردين 1394برچسب:,